Ο Δίας μπορεί να έχει φάει μωρούς πλανήτες για να συγκεντρώσει μέταλλα: Επιστήμονες 

Ο Δίας είναι ο μεγαλύτερος πλανήτης του ηλιακού συστήματος και έχει μάζα 2.5 φορές μεγαλύτερη από όλους τους άλλους πλανήτες μαζί. Οι περισσότεροι θα θυμούνται ότι ο Δίας αποτελείται κυρίως από ήλιο και υδρογόνο. Αλλά σε αντίθεση με τους περισσότερους άλλους γίγαντες αερίου, υπάρχει σημαντική παρουσία μετάλλων στη σύνθεση του πλανήτη. Οι επιστήμονες κατάφεραν τελικά να προσδιορίσουν από πού προέρχεται αυτό το μέταλλο στον Δία - άλλους επίγειους πλανήτες που κατανάλωσε ο Δίας πριν καταφέρουν να σχηματιστούν πλήρως.

Χρησιμοποιώντας το όργανο Gravity Science στο ανιχνευτή Juno της NASA, οι επιστήμονες ξεκίνησαν να προσδιορίσουν τη σύνθεση του Δία. Ο Juno, που πήρε το όνομά του από την ομώνυμη Ρωμαϊκή Θεά που ήταν παντρεμένη με τον Ρωμαίο Θεό Δία, μπήκε στην τροχιά του Δία το 2016 και χρησιμοποίησε ραδιοκύματα για να μετρήσει το βαρυτικό πεδίο γύρω από τον πλανήτη.

Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν τα όργανα για να προσδιορίσουν ότι τα μεταλλικά στοιχεία που βρέθηκαν στον Δία, ο οποίος έχει συνολική μάζα από 11 έως 30 φορές τη μάζα της Γης, ήταν θαμμένα βαθιά μέσα στον πλανήτη. Τα μέταλλα ήταν πιο κοντά στο κέντρο του Δία παρά στα εξωτερικά στρώματα.

«Υπάρχουν δύο μηχανισμοί για έναν αέριο γίγαντα όπως ο Δίας να αποκτήσει μέταλλα κατά τη διάρκεια του σχηματισμού του: μέσω της συσσώρευσης μικρών βότσαλων ή μεγαλύτερων πλανητών». είπε Η επικεφαλής συγγραφέας Yamila Miguel της μελέτης με τίτλο «Ο ανομοιογενής φάκελος του Δία ανομοιογενής φάκελος», δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Astronomy and Astrophysics.

«Γνωρίζουμε ότι όταν ένας μωρός πλανήτης γίνει αρκετά μεγάλος, αρχίζει να σπρώχνει βότσαλα. Ο πλούτος των μετάλλων μέσα στον Δία που βλέπουμε τώρα είναι αδύνατο να επιτευχθεί πριν από αυτό. Μπορούμε λοιπόν να αποκλείσουμε το σενάριο με μόνο βότσαλα ως στερεά κατά τη διάρκεια του σχηματισμού του Δία. Τα Planetesimals είναι πολύ μεγάλα για να μπλοκαριστούν, επομένως πρέπει να έπαιξαν κάποιο ρόλο».

Τα πλανητιδικά είναι στερεά αντικείμενα στο διάστημα που σχηματίζονται από κόκκους κοσμικής σκόνης. Μόλις μεγαλώσουν σε μέγεθος περίπου ένα χιλιόμετρο, αυτοί οι πλανηταίοι είναι σε θέση να χρησιμοποιήσουν το βαρυτικό τους πεδίο για να μεγαλώσουν - σε πρωτοπλανήτες.

«Τα αποτελέσματά μας υποδηλώνουν ότι ο Δίας συνέχισε να συσσωρεύει βαριά στοιχεία σε μεγάλες ποσότητες ενώ το περίβλημά του υδρογόνου-ηλίου μεγάλωνε, σε αντίθεση με τις προβλέψεις που βασίζονταν στη μάζα απομόνωσης των βότσαλων στην απλούστερη ενσάρκωσή του, ευνοώντας αντ 'αυτού τα πλανητομερή ή πιο πολύπλοκα υβριδικά μοντέλα». είπε ο Μιγκέλ.