Η Πρωτοβουλία Ανοικτού Κώδικα επεκτείνει τον ρόλο της στην τεχνητή νοημοσύνη και τη μηχανική μάθηση

Στην αρχή, όλο το λογισμικό ήταν «ελεύθερο λογισμικό» και «ανοιχτού κώδικα». Όμως, καθώς το λογισμικό έγινε εμπορευματοποιημένο, σχεδόν όλο το λογισμικό έγινε ιδιόκτητο. Σε εξέγερση εναντίον αυτού, ο Richard M. Stallman (RMS) πήρε το πρόγραμμα επεξεργασίας κειμένου Emacs του James Gosling και το αδειοδοτήθηκε εκ νέου υπό Δημόσια άδεια GNU (GPL), η πρώτη άδεια ελεύθερου λογισμικού, το 1983.

Ενώ η άνοδος του ελεύθερου λογισμικού άλλαξε ριζικά τον τρόπο χρήσης του λογισμικού, δεν ήταν όλοι ευχαριστημένοι με το RMS και το δικό του Ίδρυμα Ελεύθερου Λογισμικού (FSF) ανέλαβε την αδειοδότηση λογισμικού. Έτσι, το 1998, η Christine Peterson, σε μια συνάντηση με τον Jon "Maddog" Hall, τον Larry Augustin, τον Eric S. Raymond, τον Bruce Perens και άλλους διακεκριμένους του ελεύθερου λογισμικού, κατέληξε στον όρο Open Source.

Η βασική διαφορά, τότε και τώρα, μεταξύ των δύο είναι ότι το ελεύθερο λογισμικό αφορά την ηθική της κοινής χρήσης κώδικα, ενώ ο ανοιχτός κώδικας επικεντρώνεται στα πρακτικά οφέλη της κοινής χρήσης κώδικα. 

Ή, ως αρχηγός OSI και επί του παρόντος Επικεφαλής Έργου OS-Climate Ο Michael Tiemann το έθεσε, ο ανοιχτός κώδικας προοριζόταν να "απορρίψτε την ηθικολογική και συγκρουσιακή στάση που είχε συνδεθεί με το «ελεύθερο λογισμικό»και αντ 'αυτού να προωθήσει την προσέγγιση ανοιχτού κώδικα σε «ρεαλιστικούς λόγους επιχειρηματικής υπόθεσης».

Ενώ αυτά τα επιχειρήματα ελεύθερου λογισμικού έναντι ανοιχτού κώδικα δεν δείχνουν σημάδια λήξης, το OSI έχει μεγαλύτερα ψάρια για τηγάνισμα σήμερα.

Επίσης: Είναι καιρός να σταματήσετε να χρησιμοποιείτε C και C++ για νέα έργα, λέει ο CTO του Microsoft Azure

Τα τελευταία χρόνια, οι άδειες ανοιχτού κώδικα έχουν αντιμετωπίσει προκλήσεις από οιονεί άδειες ανοιχτού κώδικα, όπως η Άδεια επιχειρηματικής πηγής (BSL), Κοινή ρήτρα, να Δημόσια άδεια από την πλευρά του διακομιστή (SSPL). Τα επιχειρήματα υπέρ του ελεύθερου λογισμικού έναντι του ανοιχτού κώδικα και αντίστροφα είναι σαφή. Είναι πολύ πιο δύσκολο για τους ανθρώπους να κατανοήσουν τη διαφορά μεταξύ μιας άδειας που είναι «κάπως, κάπως, όχι πραγματικά» άδεια ανοιχτού κώδικα και μιας άδειας που είναι πραγματική άδεια ανοιχτού κώδικα. 

Η βασική διαφορά μεταξύ αυτών των αδειών και εκείνων που έχουν την ευλογία του OSI είναι ότι οποιαδήποτε πραγματική άδεια ανοιχτού κώδικα πρέπει να συμμορφώνεται με ορισμός ανοιχτού κώδικα (OSD). Όλα καταλήγουν στην ιδέα ότι με τον ανοιχτό κώδικα, έχετε το δικαίωμα να χρησιμοποιήσετε τον κώδικα λογισμικού με όποιον τρόπο θέλετε. Θέλετε να το εκτελέσετε σε σύννεφο; Καν 'το. Θέλετε να πουλήσετε τον κώδικα ή ένα πρόγραμμα που βασίζεται σε αυτόν; Μπορείτε να το κάνετε και αυτό. Τι θα λέγατε να το προσφέρετε ως υπηρεσία που βασίζεται σε σύννεφο; Ωραίο κι αυτό. Με αυτές τις άδειες παρα-ανοικτού κώδικα, αυτά τα δικαιώματα περιορίζονται. 

Κάνοντας τα πράγματα ακόμα πιο μπερδεμένα, πολλές εταιρείες που χρησιμοποιούν τώρα αυτές τις ψευδο-ανοιχτές άδειες ξεκίνησαν με πραγματικές άδειες ανοιχτού κώδικα. 

Αυτή είναι μια αυξανόμενη τάση. Ο διευθυντής προτύπων και πολιτικής της OSI, Simon Phipps, δήλωσε: «Αυτό είναι ένα άλλο παράδειγμα μιας απογοητευτικής τάσης για εταιρείες που έχουν διατηρήσει τον έλεγχο των δικαιωμάτων λογισμικού, ενώ ισχυρίζονται ότι προσφέρουν ελευθερίες ανοιχτού κώδικα όταν έχουν κερδίσει αρκετή δυναμική στην αγορά — μερικές φορές ονομάζεται « δικαιώματα-καστάνια» μοντέλο. Η OSI συνιστά στους χρήστες λογισμικού να δίνουν ιδιαίτερη προσοχή στη βιώσιμη παρουσία ελευθεριών ανοιχτού κώδικα όταν δεσμεύονται για την ανάπτυξη ενός έργου.»

Γιατί το κάνουν αυτό; Ο εκτελεστικός διευθυντής του OSI Stefano Maffulli εξήγησε σε μια συνέντευξη στο 2022 Διάσκεψη κορυφής ανοιχτού κώδικα Ευρώπη ότι η απόσυρση των αδειών ανοιχτού κώδικα «έχει γίνει τάση με τις εταιρείες. Έχουν ένα παρόμοιο αναγνωρίσιμο μοτίβο. Δημιουργούν την επιχείρησή τους και τον κώδικα σε διάστημα πέντε έως 10 ετών. Στην πορεία, συλλέγουν συμφωνίες άδειας χρήσης συνεισφέροντα (CLA) που δίνουν στην εταιρεία τα δικαιώματα στον κώδικά τους. Μετά αλλάζουν την άδεια και αφαιρούν αυτά τα δικαιώματα». Έτσι, χρησιμοποιούν κώδικα ανοιχτού κώδικα για να αναπτυχθούν, αλλά στη συνέχεια κατηγορούν τον ανοιχτό κώδικα επειδή δεν λειτουργεί ως επιχειρηματικό μοντέλο. Spoiler alert: Το ανοιχτό κώδικα δεν ήταν ποτέ, ούτε θα είναι ποτέ, επιχειρηματικό μοντέλο. Είναι ένα μοντέλο ανάπτυξης. 

Αλλά αυτό δεν τους εμποδίζει, είπε ο Maffulli, «να κατηγορούν τον ανοιχτό κώδικα ότι αφήνουν χρήματα στο τραπέζι. Έτσι, με την υποστήριξή τους, οι επενδυτές επιχειρηματικών συμμετοχών απαιτούν να εξοικονομήσουν κάθε δεκάρα και να κερδίσουν περισσότερα χρήματα, εγκαταλείπουν τις άδειες ανοιχτού κώδικα». Τώρα, καταλαβαίνει τον πόνο τους, λέει ο Maffulli, «αλλά το πώς το λύνουν είναι αλλοίωση του ανοιχτού κώδικα».

Έτσι, το Το OSI προχωρά προσπαθεί να εκπαιδεύσει τις επιχειρήσεις και τους προγραμματιστές σχετικά με το τι είναι πραγματικά και τι δεν είναι το open-source. 

Ως μέρος αυτού, το OSI δίνει μεγαλύτερη έμφαση σε αυτό Ξεκάθαρα καθορισμένο έργο. Αυτό το έργο crowdsource δημιουργήθηκε το 2018 για να αντιμετωπίσει αυτήν την ανάγκη και να ενισχύσει τα έργα ανοιχτού κώδικα βελτιώνοντας τα δεδομένα αδειοδότησης σε πακέτα λογισμικού. Κατά ειρωνικό τρόπο, αυτό το έργο έχει λάβει υποστήριξη από εφάπαξ αποκλειστικές εταιρείες όπως η Microsoft, η SAP και το Bloomberg. Ενώ ορισμένες νεότερες, κάποτε εταιρείες ανοιχτού κώδικα υποχωρούν από τον ανοιχτό κώδικα, οι παλιές επιχειρήσεις συνειδητοποιούν την αξία του ανοιχτού κώδικα και τον αγκαλιάζουν περισσότερο. Το OSI είναι επίσης αναζητά έναν διαχειριστή κοινότητας πλήρους απασχόλησης για το ClearlyDefined. 

Ο ανοιχτός κώδικας δεν αφορά πλέον μόνο προγραμματιστές και επιχειρήσεις, πολύ μακριά από αυτό. Όπως εξήγησε η Deborah Bryant, η νέα Διευθύντρια Πολιτικής του OSI στις ΗΠΑ, «Στον σημερινό κόσμο, η πολυπλοκότητα αυξάνεται συνεχώς και οι απαντήσεις στη χάραξη πολιτικής σε οικονομικά θέματα και θέματα ασφάλειας αυξάνονται καθώς Ο ρόλος του λογισμικού ανοιχτού κώδικα συνεχίζει να διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο στις ανησυχίες του κοινού και της κοινωνίας. "

Εχει δίκιο. Μόλις λίγες εβδομάδες αφότου έφτασε στη νέα της θέση, ο πρόεδρος της Επιτροπής Εσωτερικής Ασφάλειας και Κυβερνητικών Υποθέσεων της Γερουσίας των ΗΠΑ, ο Δημοκρατικός Γκάρι Πίτερς και ο κορυφαίος Ρεπουμπλικανός Ρομπ Πόρτμαν εισήγαγε νομοθεσία για να βοηθήσει στην ασφάλεια του λογισμικού ανοιχτού κώδικα. Οι υποστηρικτές του ανοιχτού κώδικα δεν χρειάζονται απλώς μια φωνή στην κυβερνητική πολιτική έναντι του ανοιχτού κώδικα, αλλά πρέπει να έχουν. Οι κυβερνητικές πολιτικές αποφάσεις θα επηρεάσουν το οικοσύστημα λογισμικού ανοιχτού κώδικα. Το OSI, τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην Ευρώπη, με τη Phipps, αντιμετωπίζει αυτήν την απαίτηση.

Επίσης: Ο γκουρού της Meta AI LeCun λέει ότι οι περισσότερες από τις σημερινές προσεγγίσεις AI δεν θα οδηγήσουν ποτέ σε αληθινή νοημοσύνη

Προχωρώντας προς τα εμπρός, το OSI θα ασχοληθεί επίσης με τους ρόλους που διαδραματίζουν η μηχανική μάθηση (ML) και η Τεχνητή Νοημοσύνη (AI) τόσο στη χρήση όσο και στη δημιουργία λογισμικού ανοιχτού κώδικα. Αυτό έχει γίνει ένα όλο και πιο επείγον ζήτημα.

Για παράδειγμα, το εργαλείο προγραμματισμού ζευγών βάσεων AI του GitHub Το μοντέλο ML του Copilot βασίζεται εν μέρει σε κώδικα ανοιχτού κώδικα. Ορισμένοι προγραμματιστές ανοιχτού κώδικα είναι λογικά αναστατωμένοι με αυτό. Ο Maffulli σκέφτεται, "Νομικά, φαίνεται ότι το GitHub είναι εντός των δικαιωμάτων του." Τούτου λεχθέντος, μην «χαθείτε στα νομικά ζιζάνια που συζητάμε εάν υπάρχει θέμα άδειας ανοιχτού κώδικα εδώ ή ζήτημα πνευματικών δικαιωμάτων. Αυτό θα έχανε το ευρύτερο σημείο. Εκεί is ένα ζήτημα δικαιοσύνης που επηρεάζει ολόκληρη την κοινωνία, όχι μόνο τους προγραμματιστές ανοιχτού κώδικα».

Αυτό δεν είναι μόνο ένα πρόβλημα με το Copilot. Το DeepMind της Google έχει το δικό του Σύστημα προγραμματιστών AI AlphaCode, η Salesforce έχει ΚωδικόςT5, και υπάρχει επίσης ο ανοιχτός κώδικας PolyCoder. Είναι ένα ζήτημα που πρέπει να αντιμετωπίσει η κοινότητα ανοιχτού κώδικα. 

Το OSI θα ξεκινήσει αυτή τη συζήτηση με τέσσερα εικονικά σεμινάρια, Deep Dive: AI, τον Οκτώβρη. Αυτά θα εξετάσουν πώς η τεχνητή νοημοσύνη και ο ανοιχτός κώδικας θα διασταυρωθούν μεταξύ τους στις επιχειρήσεις, την κοινωνία, τη νομοθεσία και τον ακαδημαϊκό χώρο. Συνιστώ ανεπιφύλακτα να παρευρεθείτε εάν ενδιαφέρεστε για τον ανοιχτό κώδικα και την τεχνητή νοημοσύνη. Αυτό, και όχι η αιώνια μάχη μεταξύ ελεύθερου λογισμικού και ανοιχτού κώδικα, είναι αυτό που θα έχει σημασία για την επόμενη δεκαετία ανάπτυξης λογισμικού.

Σχετικές ιστορίες: