یک پیشرفت کلی: زندگی با Lenovo ThinkPad X1 Carbon Gen 11 (2023)

برای سال‌ها، سری ThinkPad X1 Carbon لنوو نمونه‌ای عالی از یک نوت‌بوک تجاری نازک و سبک بوده است – سبک، بادوام، با قدرت زیاد و انتخاب مناسبی از پورت‌ها. من چند هفته گذشته را با استفاده از نسل فعلی، با نام Gen 11، گذرانده‌ام و تجربه تقریباً مشابه نسخه قبلی نسل 10 است، به استثنای یک پله بالاتر از پردازنده نسل سیزدهم اینتل (Raptor Lake).

با صفحه نمایش 14 اینچی، فیبر کربن و بدنه آلیاژ منیزیم، رنگ مات مشکی و چوب اشاره گر TrackPoint (همراه با یک پد مناسب مسیر) که خط ThinkPad را متمایز می کند، تقریباً یکسان به نظر می رسد. ابعاد آن هنوز 0.6 در 12.4 در 8.8 اینچ است و وزن آن به تنهایی 2.57 پوند و با شارژر 3.25 واتی ارائه شده 65 پوند است. این هنوز برای یک دستگاه 14 اینچی بسیار سبک است، حتی اگر مدل های دیگری مانند X1 Nano کمی سبک تر باشند.

بزرگترین تغییر امسال پردازنده است. واحدی که من آزمایش کردم با یک پردازنده Intel Core i7-1355U (Raptor Lake) با 2 هسته عملکردی (هر کدام دو رشته ارائه می دهد) و هشت هسته کارآمد، در مجموع 10 هسته و 12 رشته ارائه شد. این دارای توان پایه 15 وات با حداکثر فرکانس 5 گیگاهرتز در هسته های عملکردی است. در مقایسه با دستگاهی که سال گذشته آزمایش کردم، که دارای پردازنده Intel Core i7-1260P (Alder Lake) بود، دارای دو هسته عملکرد کمتر و در نتیجه چهار رشته کمتر، همراه با حافظه پنهان کمتر (12 مگابایت در مقابل 18 مگابایت)، قدرت پایه کمتر، اما یک توربو سریعتر برای CPU - تا 5 گیگاهرتز. پردازنده بر روی همان ساخته شده است فرآیند اینتل 7(در پنجره جدیدی باز می شود) و دارای همان گرافیک Iris Xe با 96 هسته اجرایی و پشتیبانی vPro برای مدیریت سازمانی است. به عبارت دیگر، پردازنده اصلی تفاوت چندانی ندارد، اما هسته های کمتری دارد که با سرعت بالاتر کار می کنند.

این منجر به برخی اعداد معیار جالب می شود. در تست هایی مانند PCMark 10 و کمی بیشتر در Cinebench بهبودهایی حدود 10 درصد مشاهده کردم، اما بسیاری از معیارهای گرافیکی در مجموعه 3D Mark کندتر بودند. (آخرین دستگاه هایی که من با تراشه های Ryzen AMD آزمایش کرده ام مانند HP Dragonfly Pro یا ThinkPad 13 Z1، همچنان در گرافیک بسیار بهتر عمل می کنند). توجه داشته باشید که تمامی دستگاه های تست شده دارای 16 گیگابایت حافظه و 512 گیگابایت SSD بودند.

در آزمایش‌های سخت‌تر من، یک شبیه‌سازی نمونه کار بزرگ در MatLab کمی بیش از 38 دقیقه طول کشید، تقریباً مشابه نسخه سال گذشته، و به طور قابل‌توجهی کندتر از Dragonfly Pro (که کمتر از 34 دقیقه طول کشید). تبدیل یک فایل بزرگ در تبدیل ویدیوی Handbrake یک ساعت و 50 دقیقه طول کشید، یعنی حدود 20 دقیقه کمتر از X1 Carbon سال گذشته، اما Dragonfly Pro این کار را در یک ساعت و 9 دقیقه بسیار سریعتر انجام داد.

از سوی دیگر، یک صفحه گسترده بزرگ اکسل در 35 دقیقه اجرا شد، بهتر از 41 دقیقه ThinkPad مبتنی بر Alder-Lake، و بسیار بهتر از 47 دقیقه که در Dragonfly Pro طول کشید. من معتقدم این به این دلیل است که اکسل از هسته های اضافی استفاده نمی کند، اما از سرعت کلاک بالاتر بهره می برد.

در هر صورت، مدل امسال نسبت به سال گذشته بهبود یافته است و عملکرد کلی آن بسیار خوب بود.

عمر باتری کمی بهتر از مدل سال گذشته به نظر می رسید. در تست آفیس مدرن PCMark، برای من بیش از 15 ساعت طول کشید، یک پله بالاتر. در تست پخش ویدیوی PCMag، کمی کمتر از 13 ساعت به طول انجامید، خوب اما در کلاس بهترین نیست.

از جنبه های دیگر، ThinkPad X1 Carbon امسال تغییر چندانی نکرده است.

مانند قبل، سمت چپ دستگاه دارای دو پورت USB-C/Thunderbolt 4 (که می توان از آن برای شارژ استفاده کرد)، یک پورت USB-A و یک کانکتور HDMI دارد. سمت راست دارای یک اسلات قفل، یک پورت USB-A دیگر و یک جک هدفون/میکروفون است. من از پورت ها بسیار راضی هستم - بهتر از بسیاری از ماشین های سبک وزن - اما اگر پورت های شارژ در هر دو طرف دستگاه باشد راحت تر است. 

طبق معمول، دارای صفحه کلید ThinkPad با یک چوب اشاره گر قرمز رنگ TrackPoint در وسط، همراه با یک ترک پد با اندازه متوسط ​​است. من همچنان صفحه‌کلیدهای ThinkPad را در میان لپ‌تاپ‌های سبک وزن بهترین می‌دانم.

(اعتبار: جوزف مالدونادو)

یک وب کم 1080p دارد که به نظر من خوب است اما کمی نرم است. این تقریباً به وضوح بهترین وب کم هایی که من آزمایش کرده ام نیست. همراه با نرم افزار Lenovo Commercial Vantage است که به شما امکان می دهد مواردی مانند روشنایی و کنتراست را تنظیم کنید. طبق معمول ThinkPad، یک سوئیچ حریم خصوصی فیزیکی دارد. این دوربین همچنین با Windows Hello به خوبی کار می کرد و دستگاه دارای حسگر اثرانگشتی است که در دکمه پاور تعبیه شده است. با این حال، امنیت و دوربین ها حوزه ای هستند که خط ThinkPad می تواند بهبود یابد.

برای صدا، دو بلندگوی شلیک به سمت بالا در دو طرف صفحه کلید و دو ویژگی شلیک رو به پایین با Dolby Atmos، به‌علاوه یک سیستم میکروفون چهار آرایه دارد. Dolby Voice به شما امکان می دهد صداهای خارج از یک تماس ویدیویی را سرکوب کنید و گزینه های خوبی را ارائه می دهد. به طور کلی، من فکر می کردم که کیفیت صدا برای یک لپ تاپ سازمانی خوب است.

مدلی که من استفاده کردم دارای صفحه نمایش لمسی 14 اینچی 1920 در 1200 IPS، با نسبت مدرن 16:10 بود که اکنون در اکثر لپ‌تاپ‌ها استفاده می‌شود و دارای گواهی ضد نور آبی Eyesafe است. من به طور کلی صفحه نمایش های لمسی در لپ تاپ ها را بسیار دوست دارم، آنها را برای مواردی مانند فشار دادن دکمه ها برای قطع یا بی صدا کردن در یک کنفرانس ویدیویی (جایی که ممکن است انگشتان خود را روی صفحه کلید نداشته باشید) بسیار مناسب می دانم. صفحه نمایش بسیار زیبا به نظر می رسید. لنوو به‌روزرسانی‌های مختلفی را ارائه می‌کند، از جمله نسخه‌ای با محافظ حریم خصوصی یا نسخه‌ای با نمایشگر OLED 2880 در 1800. گزینه های دیگر شامل مودم های LTE و 5G WWAN هستند، اما من اینها را تست نکردم.

در وب سایت لنوو، X1 Carbon Gen 11 با قیمت 1,275 دلار برای نسخه ای با پردازنده Intel i5-1335U، صفحه نمایش غیر لمسی و 256 گیگابایت فضای ذخیره سازی شروع می شود. مدلی مشابه آنچه من آزمایش کردم با قیمت 1,650 دلار پیکربندی شد. این کاملا منطقی به نظر می رسد، بهتر از قیمت هایی که یک سال پیش برای Gen 10 دیدم (قیمت های فعلی Gen 10 کمی بیش از 100 دلار کمتر از Gen 11 است).

به طور کلی، من از سری ThinkPad X1 Carbon بسیار راضی هستم. من ماشین‌هایی را آزمایش کرده‌ام که دارای وب‌کم یا صدای بهتر یا عملکرد بهتری در برخی کارها هستند، اما معمولاً سنگین‌تر و اغلب گران‌تر هستند. من ماشین‌هایی را آزمایش کرده‌ام که سبک‌تر هستند، اما معمولاً پورت‌های کمتری دارند و اغلب عمر باتری بدتر و/یا صفحه‌نمایش کوچک‌تر دارند. باز هم، بزرگترین مشکل من وب کم است، اما حتی آن هم بد نیست فقط کمی نرم است. برای استفاده عمومی تجاری، X1 Carbon یک لپ تاپ 14 اینچی سازمانی درجه یک باقی می ماند.