این روزها احساس ناراحتی آسان است، حتی اگر هنوز در خانه کار می کنید.
اعلان ها ثابت هستند. صدای پینگ در گوش شما زنگ می زند و پژواک ناخوشایندی به جا می گذارد.
و سپس جاسوسی وجود دارد.
وقتی همهگیری شیوع پیدا کرد، شرکتها نگران بودند که نمیتوانند کارمندان خود را به روشی که قبلاً مشاهده میکردند مشاهده کنند. آنها نمیتوانستند روی آنها نگاه کنند، ببینند چقدر طول میکشد برای ناهار - یا استراحت در حمام.
رئیس بودن و نداشتن کنترل کامل خسته کننده است. شما قرار است آن را داشته باشید، درست است؟ تو رئیسی
بنابراین: قوانین کار در حال تغییر است و کار ترکیبی برنده است
شرکتهای فنآوری با سرعت بالا آمدند تا آنچه را که این روسا واقعاً به آن نیاز داشتند ارائه دهند - نرمافزار جاسوسی که میتواند تک تک ضربهها و حرکتهای بدن کارکنانشان را از راه دور ردیابی کند.
چرا، یکی از شرکت های فناوری اصرار داشت که می تواند برای هر کارمند یک عدد بهره وری به روسا ارائه دهد.
با خوشحالی، اکنون که بسیاری (با اکراه) به دفتر باز می گردند، همان روسا اغلب نرم افزار نظارت را در آنجا گسترش می دهند.
زیرا باعث میشود رئیسها احساس گرما کنند. و البته، زیرا این یک روش فوق العاده مقرون به صرفه برای وادار کردن کارکنان به سطوح بالاتر بهره وری است.
یا آن؟
بنابراین: کارگران می گویند در خانه مولد هستند. برخی از روسا موافق نیستند
می بینید که با خواندن یک به چندین سطح از سکون کامل منتقل شدم در معرض در مورد نرم افزارهای نظارتی در وال استریت ژورنال.
سطوح مختلف حریم خصوصی ارائه شده توسط انواع مختلف نرم افزار را شرح می دهد. توضیح داد که مایکروسافت یکی از شرکت هایی است که معتقد نیست فعالیت ساده به بهره وری مواد تبدیل می شود.
اما سپس دیدگاه دو استاد را ارائه کرد - والریو د استفانو از دانشگاه یورک کانادا و آنتونیو آلویسی از دانشگاه IE در مادرید.
کتابی نوشته اند به نامرئیس شما یک الگوریتم است" بنابراین، بسیاری از مردم باید احساس کنند که اکنون این حقیقت دارد.
با این حال، تندترین نتیجه گیری آنها در مورد نرم افزارهای نظارتی، مطمئناً برای کسانی که هر روز تسلیم آن می شوند، دردناک ترین است زیرا احساس می کنند چاره ای ندارند.
بنابراین: حرکت کردن، ترک بی سر و صدا: «اخراج بی سر و صدا» روند جدیدی در محل کار است که همه نگران آن هستند
همانطور که آلویسی به آن گفت وال استریت ژورنال: "قطعاً هیچ مطالعه ای وجود ندارد که به این موضوع اشاره کند که این امر بهره وری را به نحو معناداری افزایش می دهد."
من قبلاً شنیده ام که شما زمزمه می کنید که علم، مانند قانون، همیشه برای نوآوری های سریع فناوری بسیار کند است. من می شنوم که دیگران از شما خرخر می کنند که ممکن است چنین باشد، اما آیا خوب نیست که مدرک عینی و بررسی شده ای داشته باشیم که فناوری نظارت، انسان ها را بهره ورتر می کند؟
بنابراین: نوآوری مخرب چیست؟ درک اینکه چگونه تغییرات بزرگ به سرعت اتفاق می افتد
به نظر می رسد شواهد علمی وجود دارد مبنی بر اینکه ممکن است عکس این قضیه درست باشد.
اما، به روانشناسی اساسی انسان فکر کنید. آیا زمانی که می دانید از شما جاسوسی می شود همیشه در بهترین حالت خود هستید؟ آیا وقتی می دانید که تک تک حرکاتی که انجام می دهید ضبط می شود، بهترین نسخه از خود را ارائه می دهید؟ رقصیدن به گونه ای که گویی کسی تماشا نمی کند آسان نیست.
یا ممکن است زمانی که برای افرادی کار می کنید که به استعداد و قضاوت شما اعتماد دارند، بیشترین بهره وری را دارید؟
یه جنبه دیگه هم هست در مورد توانایی مدیران برای مدیریت چه می گوید اگر آنها مجبور باشند دائماً بر افرادی که مدیریت می کنند نظارت کنند؟ ممکن است این نشان دهنده عدم اعتماد به مهارت های مدیریتی آنها باشد؟ یا حتی فقدان ساده مهارت های مدیریتی آنها؟
نمیدانم چه کسی نرمافزار نظارتی را اختراع میکند که فقط برای مدت معینی کار میکند و سپس اعلام میکند، «بله، این کارمند کاملاً قابل اعتماد است که خودش با آن کار کند. اکنون نظارت را خاموش کنید.»
آیا این حداقل شانسی برای مولد بودن نخواهد داشت؟