Upadek FTX zwrócił uwagę na luki w ekosystemie kryptograficznym: badanie ekonomiczne 2022-23

Niedawny upadek giełdy kryptograficznej FTX i wynikająca z niego wyprzedaż na rynkach kryptograficznych zwróciły uwagę na słabe punkty ekosystemu kryptograficznego, jak stwierdził we wtorek raport ekonomiczny 2022-23 przedstawiony w Parlamencie.

Aktywa kryptograficzne są instrumentami samoreferencyjnymi i nie spełniają ściśle testu bycia aktywem finansowym, ponieważ nie wiążą się z nimi wewnętrzne przepływy pieniężne.

Amerykańskie organy regulacyjne zdyskwalifikowały Bitcoin, Ether i różne inne aktywa kryptograficzne jako papiery wartościowe.

Rzadkie wspólne oświadczenie Rezerwy Federalnej, Federalnej Korporacji Ubezpieczeń Depozytów (FDIC) i Biura Kontrolera Waluty (OCC) z 3 stycznia 2023 r., podkreśliło ich obawy dotyczące ryzyka kryptoaktywów dla systemu bankowego.

Geograficznie wszechobecny charakter ekosystemu kryptowalut wymaga wspólnego podejścia do regulacji tych niestabilnych instrumentów, a globalna reakcja na kryptowaluty ewoluuje.

Obserwując, że aktywa kryptograficzne są nowymi formami aktywów cyfrowych wdrażanych przy użyciu technik kryptograficznych, badanie wykazało, że jego rynek był bardzo niestabilny, a jego całkowita wycena wahała się od prawie 3 bilionów dolarów (prawie 2,45,35,900 crore Rs.) w listopadzie 2021 r. do mniej ponad 1 bilion USD (prawie 81,78,500 2023 crore) w styczniu XNUMX r.

Zmienność ekosystemu aktywów kryptograficznych sprawiła, że ​​na pierwszy plan wysunęły się ich kruche wsparcie i problemy z zarządzaniem, a także rosnąca złożoność i nieprzejrzystość.

Wraz ze wzrostem związanych z tym zagrożeń dla stabilności finansowej, kwestia regulacji aktywów kryptograficznych znalazła się ostatnio w programie politycznym wielu krajów. Zauważono, że międzynarodowe fora, takie jak OECD i G20, omawiają globalnie skoordynowane podejście do regulacji aktywów kryptograficznych.

Monitorowanie i regulowanie kryptowalut było trudne, a organy regulacyjne na całym świecie mają trudności ze śledzeniem nowych i pojawiających się problemów w szybko zmieniającym się niezbadanym polu, powiedział.

Podczas gdy aktywa kryptograficzne najwyraźniej zostały zaprojektowane w celu usunięcia pośrednictwa w tradycyjnych usługach finansowych, stworzyło to nowe nieuregulowane podmioty pośredniczące, dodając, że obietnica decentralizacji nie została jeszcze zrealizowana w praktyce.

Mówi się, że nowi scentralizowani pośrednicy, tacy jak giełdy aktywów kryptograficznych, dostawcy portfeli i konglomeraty kryptograficzne, wymagają od użytkowników zaufania do scentralizowanych podmiotów.

Rosnące znaczenie tych podmiotów może zmusić organy regulacyjne do uznania ich za systemowe infrastruktury rynku finansowego (FMI), dodając jeszcze, że fakt, że są one jeszcze w dużej mierze nieuregulowane, jest powodem do niepokoju na całym świecie.

Co ciekawe, powiedział, zasoby aktywów kryptograficznych są głównie skoncentrowane w rękach kilku „wielorybów”.

Szacunki pokazują, że około 85 procent wszystkich bitcoinów w obiegu znajduje się w posiadaniu 4.5 procent podmiotów, a podstawowe protokoły wykorzystywane do tworzenia aktywów kryptograficznych mogą również kolidować z innymi celami polityki publicznej, na przykład ogromną energochłonnością „wydobywania” zasobów kryptograficznych.

Istnieją minimalne globalne standardy mające zastosowanie do niezabezpieczonych aktywów kryptograficznych, które obecnie nie ograniczają wszystkich zagrożeń i słabych punktów, powiedział.

„Nawet jeśli organy ustanawiające standardy (SSB) podejmują wysiłki w celu dostosowania i rozwoju standardów, nadal koncentrują się one głównie na konkretnych kwestiach (uczciwość finansowa), sektorach (płatności, papiery wartościowe i bankowość), produktach (globalne stablecoiny) lub podmiotach wyznaczonych jako systemowe przez władze krajowe” – napisano.

W związku z tym istnieją luki regulacyjne na każdym etapie, gdy aktywa kryptograficzne są emitowane, przekazywane, wymieniane lub przechowywane przez podmioty niebędące bankami. Stwierdzono, że międzysektorowy i transgraniczny charakter kryptowalut ogranicza skuteczność nieskoordynowanych podejść krajowych.

Terminologia stosowana do opisania różnych działań, produktów i interesariuszy nie jest globalnie zharmonizowana. Sam termin „zasoby kryptograficzne” odnosi się do szerokiego spektrum produktów cyfrowych, które mogą wymagać uwagi wielu krajowych organów regulacyjnych w oparciu o ich rzeczywiste lub zamierzone wykorzystanie.