Dell XPS 13 Plus recensie

Jaar in jaar uit is de XPS 13 consequent een van onze best beoordeelde laptops, maar niet tevreden om op zijn lauweren te rusten, ondernam Dell een toekomstgericht herontwerp van zijn ultradraagbare vlaggenschip. Het resultaat van dit project, de XPS 13 Plus (begint bij $ 1,299; $ 1,949 zoals getest), ziet er zeker goed uit. In één oogopslag zien het van rand tot rand verzonken toetsenbord, de LED-functierij en het naadloze touchpad er futuristisch uit. Het apparaat is eenvoudigweg een superzoete eye-candy.

De meeste van deze elementen werken, maar tussen een ietwat kieskeurig touchpad en het verwijderen van de headset-aansluiting is de XPS 13 Plus niet per se een verbetering op alle fronten. Toch is de prijs voor het basismodel redelijk, gezien de unieke superslanke constructie, en de Core i7 CPU en het zogenaamde "3.5K" OLED-scherm in ons model zorgen voor een goed presterende schoonheid. De traditionele XPS 13 (en enkele concurrerende alternatieven) nemen nog steeds onze topposities in en zullen afzonderlijk worden verkocht, maar deze poging tot innovatie is zowel intrigerend als een gekwalificeerd succes.

Het ontwerp: maak kennis met de XPS van de toekomst

Het traditionele ontwerp van de XPS 13 is iets dat we goed kennen bij PCMag, aangezien we er in de loop der jaren veel herhalingen van hebben bekeken. Als je er minder goed mee bekend bent dan wij, zijn de hoogtepunten een slank ontwerp met een metalen deksel, een toetsenbord van koolstofvezel en een bijna randloos scherm. Alle combineren voor een zeer draagbaar, premium gevoel. Kortom, het is zo dicht als Windows-machines bij de Apple MacBook Air komen.

(Tegoed: Molly Flores)

Dat maakt een heroverweging van hetzelfde basisontwerp spannend, en het is meteen duidelijk wat de XPS 13 Plus is veranderd ten opzichte van de "standaard" XPS 13. Zoals ik schreef in mijn eerste hands-on met de Plus in januari, streeft het ernaar om eruit te zien als een laptop die vanuit de toekomst naar binnen straalt. De volledig platte polssteunstrip, zonder zichtbaar touchpad, het vlakke toetsenbord zonder rooster tussen de toetsen en de LED-functierij zijn allemaal elementen die onze traditionele verwachtingen van laptopontwerp aanpassen.

Voordat ik inga op de details en functie van deze aanpassingen, moet ik benadrukken: het ontwerp is opvallend, vooral de eerste keer dat je het ziet. Het kan slijten bij latere weergaven - geen van die veranderingen vindt het gebruik of het doel van deze elementen echt opnieuw uit, meestal alleen het uiterlijk - maar de XPS 13 Plus blijft een gestroomlijnde blikvanger. Onze eenheid is de platinakleur, maar deze is ook verkrijgbaar in een veel donkerdere grafietoptie.

(Tegoed: Molly Flores)

Ondanks de verschillen is de kenmerkende slanke bouw nog steeds intact. De XPS 13 Plus meet 0.6 bij 11.63 bij 7.84 inch (HWD) en weegt 2.77 pond. (Het niet-OLED-model is een paar veren lichter, met 2.71 pond.) Dit is zeer vergelijkbaar met de bestaande OLED XPS 13 (9310), die wordt geleverd met 0.58 bij 11.6 bij 7.8 inch en 2.8 pond. De ontwerpwijzigingen hebben de voetafdruk of het gewicht niet veel veranderd, waardoor dit systeem een ​​gelikte kleine ultradraagbare is.

Laten we nu ingaan op elk van de belangrijkste ontwerpwijzigingen.

Het toetsenbord opnieuw uitvinden: een onzichtbaar touchpad en nog veel meer

Het meest verschillende aspect is het touchpad, ingebed in een enkel stuk glas dat over de hele polssteun loopt. Er is geen afbakening van waar het actieve gebied zich eigenlijk bevindt, wat waarschijnlijk verdeeldheid zaait (hoewel het er wel cool uitziet en aanvoelt om te gebruiken). Wanneer je de doos voor het eerst opent, markeert een papieren invoeging waar de zijkanten van het touchpad liggen, maar nadat je die hebt verwijderd, sta je er alleen voor.

Over het algemeen vond ik dit geen probleem. De grenzen van het touchpad bevinden zich vrijwel direct onder de spatiebalk, waar ik natuurlijk mijn hand leg en hoe dan ook waar ik verwacht dat het touchpad zal zijn. Af en toe beweegt of begint mijn hand te ver buiten de grenzen, maar zelden. Rechts klikken is waarschijnlijk wat het meest lijdt onder dit ontbreken van een rand, omdat ik af en toe te ver naar rechts drukte (dat wil zeggen, van de pad) terwijl ik probeerde de juiste hoek te vinden zonder te kijken.

(Tegoed: Molly Flores)

Ik vond het reactievermogen van het touchpad over het algemeen goed, maar het indrukken en klikken was lastiger dan het vinden van de locatie. Er waren tijden dat het niet mijn bedoeling was om bijvoorbeeld op het bureaublad te klikken om te slepen, maar blijkbaar genoeg druk uitoefende om een ​​ingedrukte pers te registreren. Het tegenovergestelde gebeurde ook.

Het werkte meestal, maar als een touchpad de 100% hitrate van een traditionele touchpad niet kan evenaren, zal het merkbaar zijn. De grens tussen drukken en slepen wanneer je alleen van plan was te pannen, is net iets te dun. Over het algemeen ziet dit aspect er cool uit en werkt het meestal goed, maar het is geen functionele verbetering ten opzichte van de gewone XPS 13.

Vervolgens het toetsenbord en de functierij. De volledig verzonken toetsen en de LED-rij ervoor dragen bij aan het futuristische uiterlijk van deze laptop, zoiets als een propcomputer die je misschien in een sci-fi-serie ziet. Het voordeel van die rij voor het toetsenbord is dat de toetsen groter zijn, waardoor er meer typruimte ontstaat. Het is even wennen - de positionering is iets anders dan bij standaard laptops, omdat het ontbreken van een rooster tussen de toetsen de afstand verandert - maar ik vond de extra ruimte positief nadat ik me eraan had aangepast.

Wat betreft het typgevoel, ik kan zien dat dat aspect meer verdeeldheid zaait. Zelf vind ik het vreemd bevredigend, en ik zeg "vreemd" omdat de feedback ergens tussen een klik en een zachte druk valt, wat misschien niet naar ieders zin is. Het gevoel en de relatief ondiepe beweging kunnen voor sommige gebruikers te papperig zijn, en het is geen vervanging voor mechanische sleutelschakelaars, maar ik vond het over het algemeen prettig.

De LED-rij voelt ook cool aan om te gebruiken. Standaard worden deze achtergrondverlichtingssymbolen weergegeven als scherm- en mediabedieningstoetsen, inclusief volume, microfoonbediening en helderheid. Verwacht hier geen fysieke knoppen of texturen om de toetsen te markeren; ze zijn volledig vlak en gelijk met het toetsenborddek. Maar ze reageren nog steeds op mijn vingertikken elke keer dat ik erop druk. Als u zich zorgen maakt, hoeft u zich geen zorgen te maken - in tegenstelling tot het touchpad werken ze altijd zoals bedoeld.

(Tegoed: Molly Flores)

U zult echter merken dat de lay-out geen speciale functietoetsen ("F") heeft. Als u de fysieke "Fn" -toets in de linkerbenedenhoek van het toetsenbord ingedrukt houdt, schakelen de LED's bovenaan over naar de traditionele genummerde functierij, zodat u indien nodig op de F-toetsen kunt tikken. Als u liever wilt dat dit gedrag de standaard is voor de LED-rij in plaats van de mediatoetsen, kunt u op de aanhoudende "Escape" LED-knop tikken terwijl u Fn ingedrukt houdt om de LED-rij in plaats daarvan op die weergave te vergrendelen, en vice versa. (Telkens wanneer u de Fn-toets ingedrukt houdt, verschijnt er een slotsymbool naast het "Esc"-pictogram in de LED-rij om deze functie aan te geven.)

Een klein minpuntje is dat de verlichting op deze rij altijd aan is. Zelfs als de batterij op batterijen werkt, en zelfs als u de achtergrondverlichting van het toetsenbord uitschakelt, blijven deze LED's branden, wat in het donker storend kan zijn.

De belangrijkste zorg bij het aanbrengen van grote wijzigingen in klassieke UI-elementen is ervoor te zorgen dat ze nog steeds werken, en daarin is de XPS 13 Plus grotendeels succesvol. Het heeft misschien niet de beste laptoptoetsenbord dat we hebben gebruikt, maar het biedt een ruime typervaring op een compacte laptop - en hopelijk zullen toekomstige revisies het nog beter maken.

De LED-rij ziet er cool uit en werkt perfect, maar het is het grenzeloze touchpad dat ervoor zorgt dat de herbewerking van het invoerapparaat geen volledig succes wordt. Hoewel ik het niet wil overdrijven - het overgrote deel van de tijd pan- en drukwerk - is elk cruciaal onderdeel van een laptop dat zelfs maar een beetje kieskeurig is, negatief.

Een briljant OLED-scherm, maar beperkte connectiviteit

Een deel van het eersteklas ontwerp van de XPS 13 is het bijna edge-to-edge display, InfinityEdge genoemd in Dell-taal. Dat wordt ook gehandhaafd op de XPS 13 Plus, en als dat niet het geval was geweest, zou het gestroomlijnde uiterlijk sterk zijn verminderd. De randen zijn klein, waardoor dit 13.4-inch scherm er zo groot mogelijk uitziet op de compacte vorm. De beeldverhouding is zodanig dat de resoluties niet zijn wat je gewend bent, wat betekent dat de 4K- en de full HD-equivalenten bijvoorbeeld respectievelijk 3,840 bij 2,400 pixels en 1,920 bij 1,200 pixels zijn.

(Tegoed: Molly Flores)

Er zijn natuurlijk een paar paneelopties en we kregen de meest verbluffende van het stel toegestuurd, een "3.5K" (3,456 bij 2,160 pixels) OLED-aanraakscherm. Het scherm is levendig, helder en redelijk helder. Het heeft een beoordeling van 500 nits, hoewel we tijdens onze tests hebben vastgesteld dat het 354 bij maximale helderheid heeft gemeten (geformatteerde resultaten staan ​​​​in het onderstaande testgedeelte). Kleuren knallen in extreme mate met OLED, en je zult waarschijnlijk aarzelen om terug te gaan naar een niet-OLED-paneel nadat je er een hebt gebruikt; dit is geen uitzondering.

De andere paneelopties omvatten het FHD-equivalent in zowel aanraak- als niet-aanraakvarianten, evenals het 4K-aanraakscherm. Het 4K-paneel is compatibel met DisplayHDR 400, het 3.5K-paneel is compatibel met DisplayHDR 500 en alle panelen zijn voorzien van Dolby Vision- en Eyesafe-technologie.

Wat overblijft is een van de meer verdeeldheid zaaiende aspecten van het herontwerp. De laptop heeft slechts twee fysieke poorten, beide USB-C-aansluitingen, één aan elke kant, beide met Thunderbolt 4-ondersteuning. Een kleine, gemakkelijk te verliezen USB-C-naar-A-adapter wordt meegeleverd in de doos.

Ik bedoel wel dat dit de enige twee poorten zijn van elke soort: de laptop gebruikt USB-C om op te laden en er is geen koptelefoonaansluiting. Die keuze is gedurfd, en een gevolg van het superslanke design. Dell erkent dit en levert ook een USB-C-naar-3.5 mm-headsetadapter in de doos.

(Tegoed: Molly Flores)

Het ontbreken van een aansluiting voor het slankere ontwerp is een bewuste afweging; Dell denkt dat het type shopper waarop de XPS 13 Plus is gericht dezelfde shopper is die al is ingebed in een wereld van draadloze oordopjes en jackless iPhones. Dit kan voor sommigen waar zijn, maar een koptelefoonaansluiting is iets dat je echt zou willen, op zijn minst de optie gebruiken.

Als je oordopjes dood gaan, of je moet ze opladen in plaats van ze te gebruiken voor wanneer je weer op pad gaat, is er geen vervanging voor een bekabelde optie. Ik heb persoonlijk draadloze oordopjes (meestal voor woon-werkverkeer en reizen), maar geef de voorkeur aan bekabelde sets als ik achter een computer zit. weg.

Sommige mensen kunnen dit over het hoofd zien (zoals velen tegenwoordig met hun telefoons doen), terwijl anderen het misschien een dealbreaker vinden. Hoewel ik de logica kan zien in het omarmen van dit moderne ontwerp, denk ik niet dat het compromis de moeite waard is wat het toevoegt aan de build. Superslanke laptops zoals de standaard Dell XPS 13 en zelfs de Apple MacBook Air slagen er nog steeds in om een ​​headset-aansluiting op te nemen. De adapter zal het moeten doen, maar het is lastiger om mee te nemen, en het neemt een van de twee poorten in beslag.

(Tegoed: Molly Flores)

Buiten de poorten omvat de connectiviteit Wi-Fi 6E, Bluetooth 5.2, een vingerafdruklezer in de aan / uit-knop en een 720p-webcam. Zowel de vingerafdrukscanner als de camera zijn voorzien van Windows Hello voor snel inloggen.

Ik kan het niet helpen, maar vind dat de camera 1080p moet zijn voor deze prijs, of hij nu wordt gecombineerd met de hogere paneel-SKU's of standaard, om het premium, toekomstgerichte concept naar huis te brengen. Dat gezegd hebbende, niet alle 720p-camera's zijn gelijk gemaakt en de videokwaliteit is beter dan gemiddeld. Het beeld is scherper dan de meeste andere (zelfs als het nog steeds ver onder de 1080p-camera's ligt), hoewel het bijzonder helder of zwak licht niet supergoed aankan.

De XPS 13 Plus testen: configuraties, componenten en de concurrentie

De XPS 13 Plus kan op een aantal manieren worden geconfigureerd, te beginnen met het basismodel van $ 1,299. Dat apparaat wordt geleverd met Intel's 12e generatie Core i5-1240P-processor, 8 GB geheugen, een 512 GB SSD en het full HD non-touch display. Van daaruit kunt u naar een middenklasse Core i7-1260P, 16 GB of 32 GB RAM, een 1 TB of 2 TB SSD en de verschillende weergave-opties die eerder zijn beschreven, springen. Geïntegreerde grafische kaart is de enige optie voor deze laptop - hier zijn geen afzonderlijke GPU's, dus je zult een gaming- of videomakersysteem moeten proberen voor meer grafische kracht, als dat is wat je zoekt.

Onze configuratie is aan de bovenkant. Voor $ 1,949 bevat ons model een Core i7-1280P-processor, 16 GB geheugen, een 512 GB SSD en het eerder genoemde 3.5K OLED-aanraakscherm. Dit is de beste CPU-optie, een 14-core-chip (met zes Performance P-Cores en acht Efficient E-Cores, volgens het Alder Lake-platform). Dus, afgezien van het stoten tot 32 GB geheugen, zou dit de best presterende SKU moeten zijn.

Nu, om deze onderdelen op de proef te stellen. Om de benchmarkresultaten van de XPS 13 Plus te beoordelen, hebben we een groep vergelijkbare laptops verzameld - allemaal ultraportables van een soort met ongeveer vergelijkbare specificaties - om mee te vergelijken. Hun namen en componenten staan ​​​​hieronder vermeld ...

De Lenovo IdeaPad Slim 7 Carbon is een chique OLED-concurrent, terwijl zijn Think Pad X1 Carbon Gen 10(Opent in een nieuw venster) tegenhanger is een geweldige ultradraagbare zakelijke machine (en een van de beste algemene laptops die we in het recente geheugen hebben beoordeeld). De VAIO SX14 is een slanke concurrent voor dezelfde prijs, terwijl Apple's iconische MacBook Air (dit is het nieuwe M2-model) de voor de hand liggende folie is. De IdeaPad is de enige AMD-vertegenwoordiger, terwijl Apple's M2 zijn eigen complexiteit heeft, maar enkele van dezelfde tests kan uitvoeren als deze machines.

Productiviteitstesten

De belangrijkste benchmark van UL's PCMark 10 simuleert een verscheidenheid aan real-world productiviteits- en contentcreatie-workflows om de algehele prestaties te meten voor kantoorgerichte taken zoals tekstverwerking, spreadsheetwerk, surfen op het web en videoconferenties. We voeren ook de Full System Drive-test van PCMark 10 uit om de laadtijd en doorvoer van de opstartschijf van een laptop te beoordelen.

Drie andere benchmarks richten zich op de CPU, waarbij alle beschikbare cores en threads worden gebruikt, om de geschiktheid van een pc voor processorintensieve workloads te beoordelen. Maxon's Cinebench R23 gebruikt de Cinema 4D-engine van dat bedrijf om een ​​complexe scène weer te geven, terwijl Geekbench 5.4 Pro van Primate Labs populaire apps variërend van PDF-rendering en spraakherkenning tot machine learning. Ten slotte gebruiken we de open-source videotranscoder HandBrake 1.4 om een ​​videoclip van 12 minuten van 4K naar 1080p-resolutie te converteren (lagere tijden zijn beter).

Onze laatste productiviteitstest is PugetBench voor Photoshop van werkstationmaker Puget Systems, die de Creative Cloud-versie 22 van Adobe's beroemde afbeeldingseditor gebruikt om de prestaties van een pc te beoordelen voor het maken van inhoud en multimediatoepassingen. Het is een geautomatiseerde extensie die een verscheidenheid aan algemene en GPU-versnelde Photoshop-taken uitvoert, variërend van het openen, roteren, vergroten/verkleinen en opslaan van een afbeelding tot het toepassen van maskers, verloopvullingen en filters.

De resultaten van deze laptops zijn over het algemeen allemaal solide, en je kunt zien dat de XPS 13 Plus bijna bovenaan de meeste tests staat en zelfs leidt tot Geekbench. Als slanke ultradraagbare apparaten zullen deze de grenzen van laptopprestaties niet verleggen in vergelijking met grotere machines, maar de basislijn is in de loop der jaren zo sterk gestegen dat zelfs deze compacte machines over het algemeen behoorlijk bedreven zijn in deze taken.

Kortom, de XPS 13 Plus, ondanks het nieuwe ontwerp dat de nadruk legt op de nieuwe elementen en de dunne vorm, levert niet veel op op het gebied van prestaties ten opzichte van zijn klasse. Als je een professionele laptop voor het bewerken of creëren van inhoud nodig hebt, wil je een niveau boven deze laptops kijken, maar over het algemeen kan dit systeem matige thuis- en kantoorwerkbelastingen van verschillende soorten aan.

Het is vermeldenswaard dat het systeem wordt geleverd met optionele prestatiemodi, enigszins begraven in het gedeelte "power" van de My Dell-toepassing. De standaardmodus wordt "geoptimaliseerd" genoemd, bedoeld om koeling, warmte en prestaties in evenwicht te brengen, en hierop was het ventilatorgeluid minimaal, terwijl de warmte onder belasting op de bodem was gericht. Dit is de instelling waarop we de laptop hebben getest, maar met de andere modi kunt u de laptop koeler of stiller of in een "ultra performance" -modus gebruiken. De laatste gaf een matige boost aan de resultaten (PCMark 10 veranderde niet veel, maar Cinebench verbeterde tot 9,724 punten, Handbrake tot 8:23), maar is waarschijnlijk de extra inspanning van de laptop niet waard, tenzij je crunchen door een dataset of media workload.

Grafische en gametests

We testen de grafische weergave van Windows-pc's met twee DirectX 12-gamesimulaties van UL's 3DMark: Night Raid (bescheidender, geschikt voor laptops met geïntegreerde grafische kaart) en Time Spy (veeleisend, geschikt voor gaming-rigs met discrete GPU's). Normaal gesproken voeren we nog twee tests uit vanuit GFXBench 5.0, maar om onbekende redenen werkten ze voortdurend niet goed op dit systeem.

Zoals eerder opgemerkt, gebruikt de XPS 13 Plus alleen Intel Iris Xe geïntegreerde grafische afbeeldingen (dat wil zeggen dat een deel van de processor de grafische belasting afhandelt, in plaats van het werk naar een speciale GPU te leiden). Alle concurrerende laptops in onze grafieken hier gebruiken Iris Xe of een vergelijkbare geïntegreerde oplossing. Een discrete GPU vereist meer thermische hoofdruimte en krachtigere koeloplossingen, buiten het bereik van deze slanke machines, dus je zou dit prestatieniveau in de meeste van deze laptops mogen verwachten.

Deze twee scores laten ongeveer gemiddelde grafische prestaties zien voor deze klasse, dat wil zeggen dat hij in staat is tot wat lichte gaming (denk aan eenvoudigere 2D-titels, langzamere strategiespellen of wat meer veeleisende titels met de visuele instellingen ver naar beneden). We hebben eerder verschillende games getest op een reeks geïntegreerde grafische systemen om in het algemeen te zien wat we kunnen verwachten. Je kunt hier wat 3D-werk doen als dat echt nodig is, maar de wachttijden zullen lang zijn; nogmaals, investeer in een professionele creator-laptop als dat iets is dat je vaak zult doen. Nogmaals, de ultraprestatiemodus verbeterde de resultaten, waarbij Time Spy en Night Raid respectievelijk naar 1,955 en 18,399 punten sprongen.

Batterij- en displaytests

We testen de batterijduur van laptops door een lokaal opgeslagen 720p-videobestand af te spelen (de open-source Blender-film) Tranen van staal) met displayhelderheid op 50% en audiovolume op 100% totdat het systeem stopt. We zorgen ervoor dat de batterij vóór de test volledig is opgeladen, met wifi en toetsenbordverlichting uitgeschakeld.

We gebruiken ook een Datacolor SpyderX Elite-monitorkalibratiesensor en de bijbehorende Windows-software om de kleurverzadiging van een laptopscherm te meten - welk percentage van de sRGB-, Adobe RGB- en DCI-P3-kleurengamma's of -paletten het scherm kan weergeven - en de 50% en piek helderheid in neten (candela per vierkante meter).

Het resultaat van de batterijduur is het eerste beetje teleurstelling buiten de verwachtingen in de testresultaten. Ongeveer acht uur batterij is niet slecht in het grote geheel van alle laptops, maar voor deze categorie is het behoorlijk teleurstellend. Je kunt zien dat de anderen allemaal minstens 12 uur leeg zijn, de oudere XPS 13 die we hebben getest, heeft 11 uur gelopen en de MacBook Air is een extreme batterijpresteerder.

In die context is dit resultaat matig en ondermijnt het het ultradraagbare concept. Je kunt de XPS 13 Plus gemakkelijk meenemen, en hij laadt zelfs vrij snel op, maar het is geen systeem dat je de hele dag kunt gebruiken zonder je zorgen te maken over de batterij.

Ik moet zeggen dat onze specifieke weergaveconfiguratie hier ongetwijfeld schuldig is, althans gedeeltelijk - de full HD-panelen werken waarschijnlijk veel langer en 3.5K is leeg. OLED-technologie zou echter de levensduur van de batterij moeten helpen, dus we zouden echt willen dat dit een langer resultaat was. Maar verschillende herhalingen van onze batterijtest om "ons werk te controleren" versterkten deze bevindingen.

Het oordeel: de toekomst is nu (voor beter en slechter)

De XPS 13 Plus is een interessante inspanning. Aan de ene kant was er niet veel mis met de XPS 13 (of het meeste standaard laptopontwerp) dat een radicale revisie nodig had. Een paar van de aspecten, met name het touchpad, zijn uiteindelijk niet ten goede veranderd (zelfs als het er cool uitziet). Dus tot op zekere hoogte is de XPS 13 Plus een probleemloze oplossing.

Aan de andere kant houdt innovatie ons in de richting van verbetering, en dit eersteklas apparaat heeft een duidelijk toekomstgericht gevoel. De verschillen zijn in één oogopslag duidelijk en functioneren nog steeds op een vertrouwde manier, wat lovenswaardig is. Het is niet eenvoudig om verschillende bekende laptopelementen opnieuw te ontwerpen zodat ze nog steeds functioneel zijn. Dell krijgt punten voor het nemen van de sprong.

(Tegoed: Molly Flores)

Maar hoewel we die inspanningen kunnen prijzen (het toetsenbord, de LED-toetsenrij en het chassisontwerp krijgen een duim omhoog), is het moeilijk om het volledige pakket volledig te onderschrijven als het geen verbetering is ten opzichte van de bestaande versie. Het touchpad kan kieskeurig zijn, het ontbreken van poorten en vooral een koptelefoonaansluiting is een minpuntje, en de batterijduur (althans op ons superhoge resolutie-model) is korter dan we zouden willen.

Als je van de nieuwe look houdt, zul je uiteindelijk genieten van dit glimmende nieuwe apparaat, zelfs als het de XPS 13 (nog steeds aangeboden in zijn traditionele vorm), de Lenovo ThinkPad X1 Carbon of de Apple MacBook Air niet kan vervangen. Hopelijk zullen enkele van de positieve nieuwe elementen hun weg vinden naar andere laptops of een verbeterde XPS 13 Plus. En het zou ons niet verbazen als sommige toekomstige laptops signalen van deze machine zouden overnemen. De toekomst moet ergens beginnen. Waarom niet vandaag?