James Webb en Hubble-telescoopafbeeldingen leggen DART-asteroïdebotsing vast

schreef deze week geschiedenis na een poging om zijn DART-ruimtevaartuig (Double Asteroid Redirection Test) in een asteroïde te slaan op bijna 7 miljoen mijl afstand. Terwijl NASA enkele close-upbeelden van de inslag deelde, observeerde het de planetaire verdedigingstest ook van een afstand, dankzij de hulp van de James Webb- en Hubble-ruimtetelescopen. Op het eerste gezicht zijn de afbeeldingen niet bepaald de meest opvallende dingen die we met beide telescopen hebben gezien, maar ze kunnen helpen om veel waardevolle informatie te onthullen.

Dit was de eerste keer dat Hubble en JSWT tegelijkertijd hetzelfde hemeldoel hebben waargenomen. Hoewel dat op zichzelf een mijlpaal was voor de telescopen, suggereert NASA dat de gegevens die ze hebben vastgelegd onderzoekers zullen helpen meer te leren over de geschiedenis en de samenstelling van het zonnestelsel. Ze zullen de informatie kunnen gebruiken om meer te weten te komen over het oppervlak van Dimorphos (de asteroïde in kwestie), hoeveel materiaal is uitgeworpen nadat DART erin is neergestort en hoe snel dat materiaal reisde.

JWST en Hubble pikten verschillende golflengten van licht op (respectievelijk infrarood en zichtbaar). NASA zegt dat het kunnen observeren van gegevens van meerdere golflengten wetenschappers zal helpen erachter te komen of grote brokken materiaal het oppervlak van Dimorphos hebben verlaten of dat het voornamelijk fijn stof was. Dit is een belangrijk aspect van de test, omdat de gegevens onderzoekers kunnen helpen erachter te komen of het neerstorten van een ruimtevaartuig op een asteroïde zijn baan kan veranderen. Het uiteindelijke doel is een systeem te ontwikkelen dat .

NASA zegt dat JWST beelden oppikte van "een strakke, compacte kern, met pluimen van materiaal die verschijnen als slierten die wegstromen van het centrum van waar de inslag plaatsvond." JWST, dat in vijf uur tijd 10 beelden vastlegde, zal de komende maanden spectroscopische gegevens van het asteroïdensysteem blijven verzamelen om onderzoekers te helpen de chemische samenstelling van Dimorphos beter te begrijpen. NASA heeft een timelapse-GIF gedeeld van de afbeeldingen die JWST heeft gemaakt. 

Met een snelheid van ongeveer 14,000 MPH reed Dimorphos met een snelheid die meer dan drie keer sneller was dan waarvoor JWST oorspronkelijk was ontworpen. De vluchtoperaties, planning en wetenschapsteams van de telescoop waren echter in staat een manier te ontwikkelen om de impact vast te leggen.

Wat de Hubble betreft, de Wide Field Camera 32 van de 3 jaar oude telescoop heeft zijn eigen beelden van de botsing vastgelegd. "Ejecta van de inslag verschijnen als stralen die zich uitstrekken vanuit het lichaam van de asteroïde", aldus NASA. Het bureau merkte op dat sommige stralen gekromd lijken, en astronomen zullen de gegevens moeten onderzoeken om een ​​beter begrip te krijgen van wat dat zou kunnen betekenen.

Volgens hun eerste bevindingen nam de helderheid van het asteroïdensysteem echter drievoudig toe na de inslag. Dat helderheidsniveau bleef minstens acht uur hetzelfde. Hubble heeft 45 foto's gemaakt vlak voor en na de inslag van DART. Het zal het asteroïdenstelsel de komende weken nog 10 keer observeren.

voor DART, dat ongeveer zo groot is als een automaat, om Dimorphos te bereiken. De asteroïde ter grootte van een voetbalstadion was ongeveer 6.8 miljoen kilometer van de aarde verwijderd toen DART erin ramde. Zo'n experiment uitvoeren is geen sinecure. De lessen die wetenschappers uit de test halen, kunnen van onschatbare waarde blijken te zijn.