De door Microsoft voorgestelde overname van Activision Blizzard is momenteel het zwarte gat dat, zo niet allesverslindend, in ieder geval de realiteit van ander nieuws in de gaming-ruimte verandert. De gebeurtenishorizon die al het andere beïnvloedt. Zelfs als een nieuwsbericht niets met elkaar te maken heeft, doemt het spook op.
Het voelt alsof er iets is veranderd. De manier waarop de industrie werkte, de grootte van alle spelers, de divisies, het samenspel tussen grote uitgevers en consolefabrikanten, het was allemaal betrouwbaar. Voorspelbaar.
De gesprekken die werden gevoerd waren cyclisch, want hoe lang de tijd ook verstreek en de releases kwamen en gingen, de spelers op het bord waren aan deze kant van de eeuw in hun relatieve posities gebleven.
Na dinsdag voelt het niet meer zo. Het gesprek is veel groter geworden. Dit zijn niet alleen overwegingen over consoles of game-releases, maar meer over bedrijven die proberen vorm te geven aan de manier waarop we onze wereld ervaren.
Als een slechte Pokemon-metafoor, voelt het in een tijdsbestek van een paar dagen de schaal van waar we het over hebben in games die zijn geëvolueerd.
Maar ondanks de omvang van dit paradigma shift, zoveel van het vroege consumentengesprek is nog steeds ontsierd in het oude. Nergens anders wordt dat zo gevoeld als in de loopgraven van de 'console-oorlog'.
Het duurt slechts een korte trip naar de commentaren op een van de tweets van de grote uitgever om de vitriool te zien die nog steeds tussen vrome Xbox en PlayStation wordt geslingerd.
Het spel is veranderd
De door Microsoft voorgestelde overname van Activision Blizzard verandert meer dingen dan het mogelijk lijkt te begrijpen. (Afbeelding tegoed: Microsoft)
De zoom van onze scope voelt echter zoveel breder dan voorheen. In vroeger tijden was de vraag wie de meeste consoles verkocht het belangrijkste.
Het is een maatstaf waar Sony nog steeds veel gewicht aan lijkt te hechten, aangezien hun gamingmarkt volledig gebonden is aan hun hardware. Ze hebben onlangs geëxperimenteerd met het plaatsen van oudere releases op pc, maar het is een zeer trage acceptatie geweest voor PlayStation die breder werd dan de console die ze uitbrachten.
Dat gezegd hebbende, voelde Sony's laserfocus op zijn PlayStation-hardware alsof het allemaal om winnen ging in het heden, binnen de huidige regels.
Aan de andere kant van de medaille voelt het alsof Xbox aan het bouwen is voor de toekomst. Game Pass is groter en groter geworden. Het is een model dat er niet alleen is om te blijven, maar dat waarschijnlijk van invloed zal zijn op hoe games worden uitgebracht, zelfs gemaakt.
Vóór deze week had Microsoft het gevoel dat het aan een toekomst aan het bouwen was. Het zou er op een gegeven moment toe doen, maar het was niet in het hier en nu. Het voelde altijd toekomstgericht.
Deze overname voelt als een grote shift tussen de twee benaderingen. Die toekomst die Microsoft aan het bouwen was, voelt als het nu. Het gesprek voelt steeds meer alsof het steeds verder weggaat van wie de meeste hardware verkoopt, naar wie het meeste marktaandeel en leden in hun ecosysteem heeft. Het voelt veel minder gedefinieerd, veel moeilijker te ontleden of zelfs de spelers op het bord te herkennen.
Het voelt minder alsof de concurrentie een strijd van merken is, en nog een van megabedrijven
Het voelt steeds minder alsof de concurrentie een strijd is tussen merken en nog een keer tussen megabedrijven. Microsoft neemt het nu op tegen Tencent, Amazon, Google en Facebook. Het is niet de Xbox Series X/S die het opneemt tegen de PS5 en Nintendo Switch. Het is een gevoel dat Xbox-baas Phil Spencer weergalmde in een recent interview met Washington Post . Over Sony en Nintendo gesproken, hij zei:
“Ze hebben een lange geschiedenis in videogames. Nintendo gaat niets doen dat gaming op de lange termijn schaadt, want dat is de business waarin ze zich bevinden. Sony is hetzelfde en ik vertrouw ze. … Valve is op dezelfde manier.”
"Als we kijken naar de andere grote technische concurrenten van Microsoft: Google heeft zoeken en Chrome, Amazon heeft winkelen, Facebook heeft sociale netwerken, al deze grootschalige consumentenbedrijven. … De discussie die we intern hebben gehad, waar die dingen belangrijk zijn voor die andere technologiebedrijven voor hoeveel consumenten ze bereiken, kan gaming dat voor ons zijn.”
Ook dit is geen grote verrassing. Spencer nam het merk Xbox over toen het gehavend was na een direct conflict met Sony op hardwaregebied. Sinds het begin van zijn ambtstermijn werd dat gesprek echter veel vriendelijker.
Klein beginnen met de beste wensen voor PlayStation en Nintendo aan het begin van de E3-persconferenties, en groter worden als een van de belangrijkste aanjagers van crossplay tussen alle consoles, wat op een gegeven moment onmogelijk leek. Nu is het vreemd als een titel spelers niet de mogelijkheid biedt om met vrienden op andere platforms te spelen.
Hoewel het natuurlijk nog steeds concurrenten zijn, kan de strijd om de ruimte er wel eens een worden van legacy-merken tegen de 'ander'. Degenen die al tientallen jaren zijn ingebed tegen degenen die misschien proberen hun weg naar een ruimte te kopen, die deze vervolgens laten vallen nadat de zaken niet zijn gelukt.
Er is het potentieel dat megabedrijven van buitenaf blijvende schade aanrichten met een vluchtigere houding. Het is heel goed mogelijk dat Microsoft, Nintendo, Valve en Sony in toekomstige strijd om de ruimte vaker aan dezelfde kant staan dan niet.
Het zijn allemaal bedrijven met een sterke geschiedenis en grote divisies in games, dus ze hebben er alle belang bij om te beschermen wat er al is. Als het merk PlayStation morgen uit elkaar valt, zou dat catastrofaal zijn voor Sony. Toch zou een bedrijf als Amazon een grote uitgever kunnen kopen om plaats te nemen aan de tafel, maar het ontbinden als de zaken niet lukken, aangezien het een klein deel van hun hele bedrijf is.
Perspectief houden als consument
De rol van Phil Spencer in de game-industrie wordt alleen maar groter (Afbeelding tegoed: Christian Petersen (Getty Images))
Het is belangrijk om in gedachten te houden dat geen van deze bedrijven ondanks alle lachende berichten de vriend van de consument is. Er zijn veel zorgen over wat de voorgestelde aankoop van Activision door Microsoft zal betekenen voor de bedrijfsconsolidatiecultuur.
Opent dit de sluisdeuren? Zal de industrie er steeds oligarchischer uitzien?
Terwijl Spencer op korte termijn anekdotisch en publiekelijk presenteert als een positieve kracht voor de industrie, en zelfs als hij alles is wat fans zeggen, wat gebeurt er in twintig jaar als hij er niet meer is? Microsoft is enorm, en zou een consument erop moeten vertrouwen dat hij zijn beste langetermijnbelang voor ogen heeft?
Het antwoord op dat laatste is nee.
Dat raakt de kern van wat de 'console-oorlog' altijd verbijsterend en zielig maakte. Liga's van internetcommentatoren, die zich in de zwaarden van bedrijven werpen. Technologiemerken zozeer in hun identiteit opgaan dat tribalisme de kop opstak tegen anderen die hetzelfde deden, maar dan voor een concurrent.
Zelfs voor degenen die dat gevecht nog steeds voeren, is het idee dat er een Amazon/Google/Tencent/Facebook-krijger is waarschijnlijk vreemd. Hopelijk biedt het een zelfbeeld van waarom hun gevechten zo raar leken voor iedereen die mensen niet de hele dag 'pony's' of 'xbots' noemde op Twitter.
Op dit moment voelt het echter alsof elke aanhoudende 'console-oorlogen'-discussie archaïsch is en bovendien zo dwaas is als altijd. Het is altijd stom geweest, maar nu voelt het achterhaald, vooral omdat de bedrijven waarop het zich richtte zich waarschijnlijk aan dezelfde kant van de toekomstige industrie zullen bevinden shifts dan niet.
English
Arabic
Belarusian
Bengali
Bosnian
Bulgarian
Chinese (Simplified)
Croatian
Czech
Danish
Dutch
English
Estonian
Filipino
Finnish
French
Georgian
German
Greek
Gujarati
Hausa
Hebrew
Hindi
Hmong
Hungarian
Igbo
Indonesian
Italian
Japanese
Javanese
Kazakh
Korean
Kurdish (Kurmanji)
Kyrgyz
Lao
Latvian
Lithuanian
Macedonian
Malagasy
Norwegian
Persian
Polish
Portuguese
Punjabi
Romanian
Russian
Serbian
Slovak
Slovenian
Spanish
Swedish
Thai
Turkish
Ukrainian
Vietnamese
Yoruba