Returnal PC Review: Eternal Awakenings op een Lovecraftiaanse planeet

Returnal had misschien moeite om gamers te verbazen na de eerste onthulling als exclusief voor PS5, maar het vergaarde een niche-aanhang toen er wat gameplay online verscheen. De Finse ontwikkelaar Housemarque stond voor een paar uitdagingen: ten eerste was het een minder bekende studio die een origineel IP-adres probeerde te verkopen voor een volledige $ 70 - concurrerend met een pool van gerenommeerde AAA-makers die iedereen blindelings kon vertrouwen. Bovendien heeft Sony in de oorspronkelijke marketingcampagne de game afgeschilderd als een generieke actie-shooter, waarbij je alleen maar rondrent en buitenaardse wezens doodt. Hoewel dat tot op zekere hoogte waar is, werd het zeer verslavende roguelike-DNA iets later duidelijk gemaakt - wat uiteindelijk de aandacht trok. Door de handen ineen te slaan met Climax Studios, gaat de waanzinnige bullet-hell-actie van Returnal nu naar pc, met enkele aanpassingen voor een nieuw publiek.

De game begint op een nogal abrupte manier en plaatst je tussen de sterren als ruimtereiziger Selene Vassos. Ze stuurt haar schip in het oog van een cycloon en nadert de verboden planeet Atropos om een ​​mysterieus signaal genaamd 'White Shadow' te onderzoeken. Helaas gaat het mis en stort ze neer op het oppervlak, begroeid met exotische vegetatie en bezaaid met de ruïnes van een oude Xeno-achtige beschaving. Barebone-introducties zijn een kenmerk van roguelike titels, die je net genoeg informatie geven om op gang te komen, terwijl het grotere verhaal zich ontvouwt door herhaalde runs.

Zie je, Selene zit vast in een bizarre, oneindige tijdlus, waarin elke dood haar terugbrengt naar de plaats van de crash en haar hersens een beetje door elkaar haalt. In werkelijkheid, onze reis in Returnal begint precies in het midden van een, maar dat wordt niet direct overgebracht. Door de wereld te verkennen en Scout-logboeken (audio-opnamen) op te halen die door je vroegere zelf zijn achtergelaten, pel je langzaam de lagen van het mysterie uit elkaar. Het wazige geheugen van Selene dient in ieder geval als een hulpmiddel om je onder te dompelen, door de expositie op een minder voor de hand liggende manier te voeden. "Ik kan me niet herinneren dat ik dat heb opgenomen", zegt ze op een gegeven moment, waarmee ze de kloof tussen het personage en de mentaliteit van de speler overbrugt. Beiden beginnen op een vergelijkbare, herkenbare toon met weinig kennis van de situatie waarin ze zich bevinden.

Terugkeer naar Like a Dragon: Ishin!, de 8 grootste games die in februari verschijnen

Zonder dramatische opbouw maar met heel veel vragen, komt Returnal direct in actie zonder handen vast te houden. Selene neemt het op tegen een reeks van deur-tot-deur-levels, waar zowel de omgeving als de vijandige buitenaardse wezens in willekeurige volgorde worden verdeeld over de daaropvolgende doden en vluchten. Terwijl roguelikes gewoonlijk een isometrisch of bovenaanzicht hebben, heeft Housemarque de boel wakker geschud door Returnal in een third-person shooter-formaat te presenteren. Het is niet alleen visueel uniek, maar het ontwerp dient ook als toegangspoort voor reguliere gamers om kennis te maken met dit nichegenre. Zelfs met de spil heeft de ontwikkelaar zijn kernfilosofie van de hel behouden van eerdere titels zoals Nex Machina en Matterfall — je aansporend om tijdsprongen en sprints te maken tegen een spervuur ​​​​van fel gloeiende projectielen. Het is moeilijk en je gaat een aantal keren dood voordat je het onder de knie hebt. Voel je daar niet slecht over, want er zitten ook een heleboel verhaalelementen in die sterfscènes.

Gameplay is hier duidelijk het hoogtepunt, met het steeds veranderende landschap van Atropos dat nieuwe scenario's biedt die elke run spannend houden en je nieuwe uitdagingen geven om te overwinnen. De regels zijn simpel. Je begint elke run met je basiswapens en gaat op avontuur door de willekeurig gegenereerde kerkers, waarbij je vijanden doodt, items plundert en upgrades vindt, voordat je uiteindelijk de eindbazen bereikt die toegang verlenen tot het volgende bioom. Sterf ergens onderweg en je wordt teruggestuurd naar het allereerste begin met een lege inventaris. De heen en weer reizen om elk mysterie te ontrafelen kunnen behoorlijk geestdodend zijn, vooral als je geen geduld hebt. Returnal gaat dit gevoel van sleur tegen door zijn hectische vuurgevechten, die je altijd in beweging houden, en de ervaring wordt verhoogd door een altijd aanwezige kosmische horror-esthetiek.

terugkerend beeld terugkerende overwoekerde ruïnes

Atropos gedijt met meedogenloze beesten die aan het begin van elke run willekeurig worden verdeeld
Fotocredit: huismerk

Als je door de eerste paar kamers in de Overgrown Ruins loopt, valt Housemarque's nadruk op snelheid meteen op. Selene is buitengewoon behendig en heeft geen uithoudingsbeperkingen, waardoor ze constant kan manoeuvreren en van richting kan veranderen. Haar standaard bewegingssnelheid lijkt veel op sprinten in de meeste andere actiegames, maar Returnal straft je ook omdat je er te veel op vertrouwt. In tegenstelling tot roguelikes zoals Hades, vereist plunderen in Returnal puzzeloplossende vaardigheden, aangezien sommige waardevolle upgrade-items op moeilijk bereikbare plaatsen zijn opgeborgen. Uitgerust met een jetpack kon ik over complexe platforms springen om mijn bestemming te bereiken, maar bij de landing merkte ik dat dit hoge tempo een belemmering vormde, waardoor ik van richels rende of soms recht in de afgrond viel. In het beginstadium kon Selene niet zwemmen, dus bleef ik maar lukraak het water in rennen op zoek naar glimmende buit, maar ik raakte gewond. Een deel hiervan kan worden opgelost door de helderheid te verhogen, waardoor terreinformaties beter zichtbaar worden. Je ontgrendelt later ook een enterhaak, waarmee je kunt rondzwaaien en hoge gebieden kunt bereiken.

De planeet Atropos zit vol meedogenloze beesten, uniek ontworpen naar de habitat waartoe ze behoren. Het bosbioom zit bijvoorbeeld boordevol hemelse parasitaire organismen, bespat in een Lovecraftiaanse verflaag. Ondertussen zijn woestijngebieden zoals de Crimson Wastes in het rood gegoten met gigantische wervelkolommen en worden ze bewoond door formidabele vijanden zoals schaaldieren met harde dop en drijvende inktvissen, wat me doet denken aan de Caelid-regio van Elden Ring. De kale fundamenten van de Verlaten Citadel worden echter eindeloos gepatrouilleerd door automaten die lasers afvuren. Het wordt alleen maar erger, nietwaar?

Tentakels zijn een terugkerend thema, met hun bioluminescente strengen die golven neonbollen naar je toe schieten. Terwijl de hinderlagen in het begin hectisch waren, I soon vond het gemakkelijk om gewoon twee keer te schieten, naar binnen te rennen en de tentakels door te snijden met mijn Atropian Blade. Herhaal dit in alle niveaus en je wordt getrakteerd op glorieuze explosies, waarbij de afgehakte aanhangsels over de grond wiebelen. Sommige partikeleffecten kunnen zware haperingen veroorzaken op low-end pc's, dus ik zou aanraden om te rommelen met de vele grafische opties die beschikbaar zijn in Returnal op pc. Het heeft ook een FOV-schuifregelaar (gezichtsveld), een nieuwe functie exclusief voor pc's, waarmee u kunt aanpassen hoeveel van uw omgeving zichtbaar is en op het scherm moet worden weergegeven.

Returnal pc-systeemvereisten en functies onthuld

terugkerende vijanden terugkerende vijanden

Tentakels zijn een terugkerend thema in Returnal
Fotocredit: huismerk

Net als je denkt dat je het gevecht onder de knie hebt, verrast Returnal je met nieuwe dreigingen die je aanpassingsvermogen op de proef stellen. Er zijn wezens in de lucht die afstanden sluiten, teleporterende lijken die schimmelsporen uitzenden, en zelfs minibazen die dienen om je leven tot een hel te maken - en dit is nog maar in het eerste bioom! Ik vergat mijn aangeleerde tactieken en begon on-the-fly beslissingen te nemen - paniek ontwijken, missende schoten en verkeerd getimede vaardigheidscontroles, wat leidde tot langer herladen. Naarmate de gevechten intenser werden, kon ik alleen maar zigzaggend mijn weg banen naar genezende items, in de hoop dat ik niet in de rug werd geschoten. De zeer verwoestende Alt Fire-modus, die elk vuurwapen dat je tegenkomt heeft, heeft mijn spijtige reet zo vaak gered en grote hoeveelheden schade aangericht die minibazen snel werk maakten. Je kunt een granaat gooien, een vlaag van doelzoekende kogels afschieten en continue schokschade aanrichten om de menigte onder controle te houden - vergelijkbaar met Winston van Overwatch. Er is ook één wapen dat tentakelwezens afvuurt die zich vastklampen aan vijanden en hun gezondheid na verloop van tijd uitputten.

Nadat ik dat allemaal had meegemaakt, was het tijd om de vruchten te plukken. Naast het plunderen van upgrade-items uit kisten en willekeurige gebieden op de kaart, heeft Returnal een in-game winkel. Hier kun je Obolites die je tijdens het spelen hebt verzameld inwisselen voor verbruiksartikelen, verbeteringen en vallen voor eenmalig gebruik die je een extra voorsprong geven op verhitte momenten. Sommige kamers bieden wapens van een hoger niveau of leiden je naar paars getinte kwaadaardige items die een negatief effect hebben. Zie dit als een handel met een hoog risico en een hoge beloning, waarbij u een behoorlijk voordeel krijgt, maar ook een debuff krijgt. Beoordeel of de voordelen opwegen tegen de nadelen en neem weloverwogen beslissingen voor de komende periode. Probeer er niet te veel over na te denken, want deze 'storingen' kunnen worden verholpen door specifieke doelen te voltooien of door Ether uit te geven, een zeldzame Atropische hulpbron. Dat gezegd hebbende, zou ik aanraden om de laatste te bewaren, omdat het een gunstiger gebruik heeft - respawning - daarover later meer :). Ether is toevallig ook het enige item dat na overlijden in je inventaris blijft.

Dead Space Review: een bloedstollende terugkeer naar de Ishimura

retour winkel retour winkel

Je kunt Obolites inwisselen voor upgrade-items en verbruiksartikelen in winkels
Foto Credit: Screenshot/Rahul Chettiyar

Het is gemakkelijk om betoverd te raken door het uiterlijk van de bazen, maar probeer je niet te laten meeslepen, want een simpele fout kan je een hele run kosten. Het maakt niet uit of je het opneemt tegen de driearmige Phrike in de afgronden of tegen de Ixiom in de lucht bovenop de bergen van de Crimson Wastes, je strategie zal min of meer hetzelfde moeten blijven. Denk aan het vechten tegen Sigrún in God of War (2018), waar alles wat je hebt geleerd van eerdere veldslagen culmineert in dit allerhoogste moment. Dat gezegd hebbende, voelen de baasgevechten in Returnal niet als een test van uithoudingsvermogen. Natuurlijk, ze hebben elk drie fasen, maar de aanvalspatronen van bazen veranderen dienovereenkomstig - schakelen tussen meedogenloze spervuur ​​van lichtbollen, laserstralen en spiraalvormige kogels die gegarandeerd je moed op de proef stellen.

Ik was veel te comfortabel geworden met het spammen van Selene's sprintvaardigheid, misbruik makend van zijn korte onoverwinnelijkheidsvenster om voorbij baasaanvallen te kaasen. De game herkende dit en integreerde als reactie daarop een aantal energiering-/muuraanvallen waarbij ik eroverheen moest springen terwijl ik tegelijkertijd inkomende projectielen probeerde te ontwijken. Het is veilig om te zeggen dat ik te veel op mijn spiergeheugen vertrouwde en vrij snel stierf.

terugkerende bazen terugkerende bazen

De baasgevechten in Returnal zijn meedogenloze, veeleisende getimede ontwijkingen en sprongen
Fotocredit: huismerk

Ik was echter niet ontmoedigd. Ja, ik verloor steeds mijn spullen. Ja, ik verslikte me op een aantal cruciale punten in gevechten. Maar er was iets zo aantrekkelijks aan het onthouden van aanvalspatronen en het steeds opnieuw doorlopen van de lus totdat ik mijn runs perfectioneerde. Als je niet hetzelfde voelt of het je niet kunt veroorloven om dit spel niet te leven, moet je gewoon het geluk hebben om Reconstructors te bereiken die verspreid zijn over de biomen. Weet je nog dat ik je zei om Ether eerder te redden? Door zes van deze tokens in te wisselen op aangewezen locaties, kun je een checkpoint activeren. Als je later doodgaat, respawn je bij de Reconstructor zonder gestraft te worden door middel van verloren wapens, upgrades en voortgang. Het is in wezen een extra leven. Aangezien de pc-poort van Returnal de coöpmodus van de originele PS5-versie overneemt, kun je vrienden of willekeurige spelers online oproepen om je reis te vergemakkelijken.

terugkerende respawn terugkerende respawn

Reconstructors kunnen worden gebruikt om te respawnen in ruil voor Ether
Foto Credit: Screenshot/Rahul Chettiyar

Tijdens herhaalde runs kom je ook een mysterieus, misplaatst huis tegen, genesteld in de Overgrown Ruins. In navolging van de vibes van Hideo Kojima's PT, vind je horror-minigames die dienen als gefragmenteerde vertelmiddelen, die aanwijzingen geven over Selene's verleden en wat haar ertoe bracht om aan deze interstellaire reis te beginnen. Het is super cryptisch - het soort uitdagend verhaal dat vereist dat je interpretaties bedenkt en dingen samenvoegt. Mijn favoriete manier van verhalen vertellen! Toevoegen aan de onderdompeling is een plotselinge shift naar een first-person perspectief, waar in plaats van een borst-POV, - zoals te zien in andere FPS-games - de camera is omsloten door Selene's ruimtehelm. Hoewel het in het begin desoriënterend aanvoelt, was het doel van Housemarque om een ​​groter gevoel van intimiteit te bevorderen, en de claustrofobie van dat effect wordt verder verbeterd door gemaskerde ademhalingsgeluiden en gegrom. Dankzij ondersteuning voor Dolby Atmos-audio kon de juiste apparatuur het geluidsontwerp van Returnal tot leven brengen.

Returnal pc-recensie: oordeel

Returnal is een test van het menselijk vermogen om zich aan te passen en door te zetten, gevoed door een meedogenloze stroom van Lovecraftiaanse horror. Door roguelike mechanica te combineren met de wonderen van verkenning, biedt elk bioom op de planeet Atropos nieuwe uitdagingen door middel van een willekeurig gameplay-ontwerp, plus bevredigende vuurgevechten. De cryptische vertelling is misschien niet ieders kopje thee, maar het heeft altijd mijn aandacht vastgehouden, waardoor Selene een intrigerende hoofdrolspeler is. Er waren hier en daar wat prestatiedips, maar dat is te verwachten met de deeltjeseffecten die het scherm overspoelen. Returnal is (en was) echt een ondergewaardeerd juweeltje, en ik hoop dat deze pc-release er meer aandacht aan zal besteden.

VOORDELEN

  • Mooi, en loopt goed
  • Gefragmenteerde verhalen
  • Nieuwe ontmoetingen bij elke run
  • Lovecraftiaanse vibes
  • Bevredigend vuurgevecht
  • Beloont risicovolle beslissingen
  • FOV-schuifregelaar, prestatietrackers inbegrepen

NADELEN

  • Playthroughs kunnen lang lijken
  • Snelle bewegingen kunnen tot fouten leiden
  • Een beetje prijzig

Beoordeling (van de 10): 9

Retourneren kost Rs. 3,999 in Steam en Epic Games Store.


Gelieerde links kunnen automatisch worden gegenereerd - zie onze ethische verklaring voor details.

bron